صنعت هوانوردی در طول ۳ سال گذشته با فشارهای مداوم مواجه بوده و جت های منطقه ای ( یک هواپیمای مسافربری با موتور جت که معمولاً با کمتر از ۱۰۰ صندلی کار می کند) عملکرد بسیار ضعیفی داشته اند.
در سال ۲۰۲۲ در حالی که کل فرکانس خطوط هوایی ۱۹.۵درصد کاهش یافت، جت های منطقه ای ۳۳.۵درصد کاهش داشتند. در واقع در سال ۲۰۱۹ جت های منطقه ای ۱۴ درصد از کل فرکانس هواپیمایی را تشکیل می دادند و این میزان در سال ۲۰۲۲ به ۱۱.۶ درصد کاهش یافت.
این خطوط هوایی مطمئناً دوام شبکه مسیرهای منطقه‌ای خود را زیر سوال برده و به طور فزاینده‌ای در حال ارزیابی مجدد آنها هستند .
آمریکای شمالی با ۵۷ درصد از فرکانس پروازی در سال ۲۰۲۲ بزرگترین کاربر جت های منطقه ای است. بزرگترین کاربر بعدی اروپای غربی است که ۱۴.۷درصد از کل فرکانس را به خود اختصاص داده است.
در آمریکای شمالی، خطوط هوایی منطقه ای و جت های منطقه ای نقش مهمی در سیستم حمل و نقل هوایی ایالات متحده داشته اند. در حالی که تعداد کمی از خطوط هوایی منطقه ای با نام تجاری خود پرواز می کنند، اکثر ظرفیت ها به شرکت های هواپیمایی بزرگتر مانند امریکن ، دلتا و یونایتد داده می شود.
با این حال، از آنجا که اتوبوس‌ها و LCCیعنی شرکتهای حمل‌ونقل هوایی ارزان، خدمات بیشتری را در شهرهای کوچک با کرایه‌های کمتر و خدمات بدون توقف ارایه می‌کنند، ارزش خطوط منطقه‌ای در حال کاهش است . LCC ها معمولاً هواپیماهای ۱۲۰-۲۲۰ صندلی را اداره می کنند.
خطوط هوایی منطقه ای به طور سنتی محل آموزش خلبانان کم تجربه بوده اند. با این حال، به دلیل کمبود خلبان در منطقه، افزایش دستمزدها و فشارهای تورمی دیگر، ساختار هزینه خطوط هوایی منطقه ای به شکلی اساسی‌تر از خطوط هوایی بزرگتر، تحت تأثیر قرار دارد.
در اروپا اوضاع به گونه دیگری دنبال می شود. هلند و آلمان بزرگترین بازارهای منطقه ای هستند. اگرچه هیچ کدام به سطح سال ۲۰۱۹ بازنگشته اند، اما در سال گذشته رشد قابل توجهی را تجربه کرده اند. پرتغال با افزایش ۲۷ درصدی ظرفیت بین‌المللی در سال ۲۰۲۲ در مقایسه با ۲۰۱۹، شاهد رشد تقاضا برای پروازهای منطقه‌ای بوده است. تپ ایر پرتغال این تقاضا را با جایگزینی ای.تی.آر۷۲ با امبرائر۱۹۰ و ۱۹۵ مدیرت می‌کند.
اما بیشترین کاهش در ایتالیا و فرانسه بوده که عمدتاً ناشی از ظرفیت داخلی است که در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال ۲۰۱۹ به ترتیب ۹۲ درصد و ۶۷ درصد کاهش یافته است. دلایل ایجاد این تغییرات بسیار متفاوت است. کاهش ظرفیت جت های منطقه ای در ایتالیا عمدتاً ناشی از استفاده حداقلی توسط شرکت هواپیمایی ITA از جت های منطقه ای است.
پروازهای داخلی فرانسه نیز از آوریل ۲۰۲۲ به دلایل زیست محیطی (استفاده از قطار در مسیرهای کمتر از دو ساعت و نیم) ممنوع شد. در ۲۰ سال گذشته، راه‌آهن پرسرعت موفقیت‌های قابل‌توجهی در برابر پروازهای کوتاه مدت داشته است.
با این وجود جت های منطقه ای نقش کلیدی خود را همچنان حفظ کرده اند، اغلب مسیرهای اتصال جزایر با سرزمین اصلی اروپا توسط این شرکتها انجام می شود. تغذیه خطوط هوایی بزرگ از طریق شبکه های منطقه ای و نقش زمین آموزشی برای خدمه پرواز دو وظیفه خطیر شرکتهای هواپیمایی منطقه ای است.
