زنجیره ارزش حمل و نقل هوایی با سودآوری کم

مک کینزی از سال ۲۰۰۵ زنجیره ارزش حمل و نقل هوایی را سالانه تجزیه و تحلیل می کند. کارشناسان شرکت مک کینزی می گویند :
ما به شرکت کنندگان از سراسر زنجیره ارزش، از جمله خطوط هوایی، سازندگان تجهیزات اصلی هواپیما و موتور (OEM)، اجاره دهندگان هواپیما، ارائه دهندگان خدمات ناوبری هوایی، تولیدکنندگان سوخت جت، فرودگاه ها، کیترینگ ها، شرکت های خدمات زمینی، تعمیر و نگهداری و تعمیرات اساسی ، سازمان ها، حمل و نقل کالا و ارائه دهندگان سیستم های توزیع جهانی و سایر فناوری های مسافرتی نگاه می کنیم. ما عملکرد مالی زنجیره ارزش حمل و نقل هوایی را از طریق دریچه سود اقتصادی که به عنوان تفاوت بین بازده مبلغ سرمایه‌گذاری شده (ROIC) و میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) تعریف می‌شود، تحلیل کردیم.
جدیدترین نتایج ما، بر اساس داده‌های سال ۲۰۲۳ نشان‌دهنده سالی قوی است که در آن ۹ زیربخش از ۱۱ زیربخش ما در مقایسه با سطوح سال ۲۰۲۲ بهبود یافته‌اند. زنجیره ارزش حمل و نقل هوایی به بهبود قابل توجهی دست یافته و در سال ۲۰۲۳ زیان اقتصادی تقریباً ۳.۶ میلیارد دلاری را در مقایسه با زیان ۶۷ میلیارد دلاری سال ۲۰۲۲ ثبت کرد. نتایج کلی که توسط بهبود مداوم در سفرهای هوایی پشتیبانی می شود، نشان دهنده بهبود قابل توجهی در مقایسه با سال ۲۰۲۲ است.
بخش خطوط هوایی، اگرچه از نظر سود اقتصادی هنوز اندکی منفی است، اما بهترین عملکرد خود را در دهه‌های اخیر کسب کرد و بالاترین نسبت ارزش‌آفرینی در تاریخچه این تحلیل را داشت. تولیدکنندگان سوخت جت که از افزایش قیمت سوخت سود می بردند و حمل و نقل بار که همچنان شاهد تقاضای بالای محموله هوایی بودند، بیشترین سود را به دست آوردند. فرودگاه ها، خطوط هوایی و سازندگان تجهیزات اصلی هواپیما و موتور بیشترین ضرر را به صورت مطلق متحمل شدند.
کنکاش در این زیربخش ها چند روایت را نشان می دهد. به عنوان مثال، اختلال در زنجیره تامین تولید هواپیما، چالش‌ها و فرصت‌هایی را ایجاد کرده است. سطح تولید سازندگان تجهیزات اصلی هواپیما و موتور به طور قابل توجهی کاهش می یابد و آنها به عنوان یک گروه در سال ۲۰۲۳ زیان اقتصادی حدود ۲ میلیارد دلار را به همراه داشتند. اما تعداد هواپیماهای جدید تحویل داده شده در میان تقاضای شدید به این معنی است که خطوط هوایی در حال افزایش طول عمر هواپیماهای فعلی خود هستند: سهم هواپیماهای ناوگان تجاری با سن ۲۵ سال یا بیشتر از ۸.۱ درصد به ۹.۶ درصد افزایش یافته است. هواپیماهای قدیمی نیاز به تعمیر و نگهداری بیشتری دارند، بنابراین بخش تعمیر و نگهداری و تعمیرات اساسی به سود اقتصادی متوسطی در حدود ۴۲ میلیون دلار (برابر با ۰.۱٪ از درآمد) بازگشت.
بخش بارهوایی نیز یکی از معدود نقاط روشن هوانوردی است که رشد تقاضا از زمان همه‌گیری تا حال را داشته است. در سال ۲۰۲۰ تنها خطوط هوایی ارزش آفرین، شرکتهای بار هوایی بودند اما تا سال ۲۰۲۳ خطوط بار هوایی تنها ۲ درصد از شرکتهای هوایی ارزش آفرین را تشکیل دادند.