یاتا گزارش ایمنی سالانه ۲۰۲۳ خود را با نتایج خوبی منتشر کرد. اگرچه در سال ۲۰۲۳بالغ بر ۳۷ میلیون جابجایی هواپیما (جت و توربوپراپ) انجام شد که افزایش ۱۷ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲ داشت، اما در این سال هیچ گونه تلفات یا حادثه مرگباری برای هواپیماهای جت مسافربری رخ نداد.
نکات برجسته این گزارش عبارتند از:
نرخ کل تصادفات ۰.۸۰ در هر میلیون (یک حادثه برای هر ۱.۲۶ میلیون پرواز) که نسبت به ۱.۳۰ در سال ۲۰۲۲ بهبود یافته و کمترین نرخ در یک دهه گذشته است. این نرخ نسبت به میانگین ۱.۱۹ پنج ساله (۲۰۱۹-۲۰۲۳) عملکرد بهتری داشت (میانگین یک تصادف برای هر ۸۸۰۲۹۳ پرواز).
خطر مرگ و میر از ۰.۱۱ در سال ۲۰۲۲ به ۰.۰۳ در سال ۲۰۲۳ و ۰.۱۱ برای پنج سال ۲۰۱۹-۲۰۲۳ بهبود یافته است. در این سطح ایمنی، به طور متوسط یک نفر باید هر روز به مدت ۱۰۳۲۳۹ سال با هواپیما سفر کند تا یک تصادف مرگبار را تجربه کند.
شرکت های هواپیمایی عضو یاتا و شرکت های هواپیمایی ثبت شده در حسابرسی ایمنی عملیاتی یاتا ( آیوسا ) در سال ۲۰۲۳ حادثه مرگباری را تجربه نکردند.
عملکرد ایمنی ۲۰۲۳ همچنان نشان می دهد که پرواز ایمن ترین روش حمل و نقل است. هوانوردی بالاترین اولویت خود را بر ایمنی قرار می دهد و این در عملکرد سال ۲۰۲۳ نشان داده شد. عملیات هواپیماهای مسافری با موتور جت بدون تلفات یا سانحه بدنه بود.
ایمنی منطقه ای
برای اکثر مناطق، نرخ تمام تصادفات در سال ۲۰۲۳ در مقایسه با سال ۲۰۲۲ بهبود یافته است و آمریکای شمالی و آسیا اقیانوسیه استثنا هستند. هیچ منطقه‌ای در سال ۲۰۲۳ سانحه ای از هواپیماهای جت را تجربه نکرد و آسیا-اقیانوسیه فقط یک سانحه توربوپراپ را ثبت کرد.
آمریکای شمالی: نرخ کل تصادفات از ۰.۵۳ در هر میلیون در سال ۲۰۲۲ به ۱.۱۴ در سال ۲۰۲۳ افزایش یافت، اما بهتر از میانگین پنج ساله خود برای منطقه ۱.۲۱ باقی ماند. بیشترین سهم تصادفات در سال ۲۰۲۳ مربوط به خرابی ارابه فرود بوده است.
آسیا و اقیانوسیه: نرخ کل تصادفات از ۰.۵۶ در هر میلیون در سال ۲۰۲۲ به ۰.۷۸ در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است، اما بهتر از میانگین پنج ساله برای منطقه ۱.۰۶ بوده است. نرخ خطر مرگ و میر در هر میلیون برای اپراتورهای آسیا-اقیانوسیه از ۰.۰۰ در سال ۲۰۲۲ به ۰.۱۶ افزایش یافته است که دلیل آن حادثه در نپال ژانویه ۲۰۲۳ است.
آفریقا: نرخ تمام تصادفات از ۱۰.۸۸ در هر میلیون در سال ۲۰۲۲ به ۶.۳۸ در سال ۲۰۲۳ بهبود یافته است که بهتر از میانگین پنج ساله ۷.۱۱ است. در سال ۲۰۲۳ هیچ تلفاتی نداشت. این منطقه از سال ۲۰۲۰ تاکنون هیچ گونه تلفات بدنه جت یا حادثه مرگبار نداشته است.
خاورمیانه و شمال آفریقا: نرخ کل تصادفات از ۱.۳۰ تصادف در هر میلیون در سال ۲۰۲۲ به ۱.۱۶ در سال ۲۰۲۳ بهبود یافته است و همچنین بهتر از میانگین پنج ساله ۰.۹۶ بوده است. اگرچه هیچ حادثه‌ای به تداخل سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی مربوط نمی‌شود، اما به عنوان یک منطقه مهم نگرانی در منطقه ظاهر شده است.
کشورهای مشترک المنافع: نرخ کل تصادفات از ۲.۱۶ تصادف در هر میلیون در سال ۲۰۲۲ به ۱.۰۹ در سال ۲۰۲۳ بهبود یافته است. این نرخ بهتر از میانگین پنج ساله منطقه است که ۳.۱۹ تصادف در هر میلیون است.
اروپا: نرخ کل تصادفات از ۰.۹۸ در هر میلیون در سال ۲۰۲۲ به ۰.۴۸ تصادف در سال ۲۰۲۳ بهبود یافته است. این نرخ بهتر از میانگین پنج ساله منطقه است که ۰.۷۷ تصادف در هر میلیون بوده است. خطر مرگ و میر این منطقه از سال ۲۰۱۸ به صفر رسیده است. بیشترین درصد تصادفات مربوط به خرابی ارابه فرود بوده است.
شمال آسیا: نرخ کل تصادفات از ۰.۴۵ تصادف در هر میلیون در سال ۲۰۲۲ به ۰.۰۰ در سال ۲۰۲۳ بهبود یافته است. این نسبت از میانگین پنج ساله منطقه که ۰.۱۶ تصادف در هر میلیون بود، بهتر بود. نرخ خطر مرگ و میر از ۰.۲۳ در سال ۲۰۲۲ به ۰.۰۰ در سال ۲۰۲۳ بهبود یافته است.
آمریکای لاتین و کارائیب: در سال ۲۰۲۳، این منطقه افزایش تصادفات را نسبت به سال قبل معکوس کرد. نرخ کل تصادفات در هر میلیون از ۴.۴۷ در سال ۲۰۲۲ به ۰.۳۷ در سال ۲۰۲۳ بهبود یافته است که بهتر از میانگین پنج ساله ۱.۹۱ است.
فرهنگ ایمنی
فرهنگ ایمنی قوی در صنعت هوانوردی برای بهبود مستمر در تمام جنبه‌های عملیات ضروری است. ایجاد محیطی که گزارش شفاف و به موقع حوادث و سوانح را تشویق کند، برای شناسایی مسائل سیستمی و جلوگیری از وقوع حوادث آتی ضروری است. یاتا به طور فعال در دو جبهه برای تقویت این تلاش کار می کند:
ارتقای فرهنگ ایمنی خطوط هوایی: در سال ۲۰۲۳، یاتا منشور مدیریت ایمنی را معرفی کرد که برای تقویت فرهنگ ایمنی سازمانی از طریق مدیران خطوط هوایی که به هشت اصل رهبری ایمنی یاتا متعهد هستند، طراحی شده است. تا به امروز ۴۵ شرکت هواپیمایی این پروتکل را امضا کرده اند.
تشویق کشورها به ارائه گزارش‌های تصادفات به موقع، جامع و عمومی: تجزیه و تحلیل یاتا از تحقیقات تصادفات از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ نشان داد که بیش از نیمی از آنها مطابق با کنوانسیون شیکاگو بررسی و منتشر می‌شوند. کمبود در انطباق، مانع از دسترسی سهامداران مختلف صنعت هوانوردی به اطلاعات حیاتی می شود که می تواند ایمنی پرواز را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.
افزایش ایمنی و پیشگیری از حوادث آینده ناشی از یادگیری از حوادث گذشته است. برای خطوط هوایی، این به معنای پرورش یک فرهنگ ایمنی قوی است که در آن هر کارمند نسبت به ایمنی احساس مسئولیت می کند و انگیزه دارد و انتظار می رود اطلاعات مربوط به ایمنی را گزارش کند.
برای ایالت ها، شامل ارائه گزارش های تصادفی به موقع، جامع و عمومی است. از مجموع ۲۲۶ تصادف در شش سال گذشته، تنها ۱۲۱ گزارش تصادف نهایی در دسترس قرار گرفته است. این کمبود نه تنها بی توجهی آشکار به کنوانسیون شیکاگو است، بلکه ایمنی مسافران و خدمه ما را نیز تضعیف می کند. دولت ها و سازمان های آنها باید تلاش های خود را افزایش دهند.
