دیجیتال سازی ، کلید تعمیر و نگهداری آینده

برای خطوط هوایی در سراسر جهان، تعمیر و نگهداری ناوگان به طور فزاینده ای چالش برانگیز است. برای مثال، در ایالات متحده، خطوط هوایی طی پنج سال گذشته ۱۵ درصد افزایش هزینه های تعمیر و نگهداری را متحمل شده اند. این در حالی است که سهم پروازهای تاخیری ۱۴ درصد افزایش داشته و باعث شده فشار بر حاشیه سود ناچیز در صنعت رقابتی شود.
اگرچه سازمان‌های تعمیر و نگهداری و تعمیرات اساسی تلاش می‌کنند تا ضمن کنترل هزینه‌ها، تعمیر و نگهداری کارآمد هواپیما را فراهم کنند، اما اهرم‌های سنتی مانند مدیریت و برنامه‌ریزی در صنعت ناکافی است و رویکردهای جدید را می طلبد.
مراکز تعمیرات اساسی ممکن است از طریق راه‌حل‌های مبتنی بر هوش مصنوعی که پتانسیل ایجاد عملکرد بهتر را دارند، به بهبودی سرعت بخشند. برای مثال، به پیش‌بینی نیازهای تعمیر و نگهداری کمک ‌کنند تا منابع کار و مواد مناسب در دسترس باشند و سپس وظایف را برای حداکثر بازدهی زمان ‌بندی کنند.
برای درک تغییر محیط دیجیتال در مراکز تعمیرات اساسی ، یک نظرسنجی جهانی از صنعت در سال ۲۰۲۳ انجام شد و از ۴۵ مدیر اجرایی مراکز تعمیرات اساسی در سراسر جهان در مورد وضعیت فعلی و آرزوهای آینده برای تلاش‌های دیجیتالی شرکت‌هایشان سؤال کردیم.
این یافته‌ها نشان می‌دهد در حالی که مراکز تعمیرات اساسی نسبت به تأثیری که دیجیتال ممکن است بر عملیات خود داشته باشد خوش‌بین هستند، اما برای تحقق کامل این دستاوردها باید تحولات دیجیتالی اساسی را انجام دهند.
آنها ممکن است ندانند چگونه شروع کنند، احساس کنند فاقد مهارت‌های فناوری داخلی برای اجرای اولویت‌های دیجیتال هستند، می‌ترسند که صنعت عمدتاً مبتنی بر کاغذ آنها داده‌های دیجیتالی کافی برای ایجاد یک تحول ارزشمند ایجاد نکند، یا همه موارد فوق.
اما نتایج نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد که اولویت دادن به توسعه دیجیتال در عین حال تزریق استعدادهای تازه که می‌تواند به اجرای وعده‌های دیجیتال کمک کند، می‌تواند مزایای قابل‌توجهی داشته باشد و به مراکز تعمیرات اساسی در تلاش‌هایشان برای پیشبرد صنعت کمک کند.
سه تا پنج سال آینده برای پذیرش دیجیتال بسیار مهم خواهد بود
در حالی که تنها ۳۰ درصد از پاسخ دهندگان می گویند که دیجیتال برای دستیابی به اولویت ها و اهداف سازمانشان بسیار مهم است، بیش از ۷۰ درصد می گویند که در عرض سه تا پنج سال بسیار مهم خواهد بود. این الگو نشان می دهد که بسیاری از سازمان ها هنوز سفر دیجیتالی خود را آغاز نکرده اند.
نگرش‌ها در مورد پذیرش دیجیتال در مراکز تعمیرات اساسی ارائه‌شده در نظرسنجی ما متفاوت بود: مراکز تعمیرات اساسی وابسته به خطوط هوایی که به اشخاص ثالث خدمات ارائه می‌کنند، خطوط هوایی که ناوگان خود را حفظ می‌کنند و مراکز تعمیرات اساسی مستقلی که به شرکتها و سایر اشخاص ثالث خدمات ارائه می‌دهند.
قابل توجه است که پاسخ دهندگان مراکز تعمیرات اساسی خطوط هوایی ۲۵ درصد بیشتر از همتایان خود در صنعت معتقدند که دیجیتال در اجرای استراتژی آینده بسیار مهم است.
پیش بینی دیجیتالی یک اولویت واضح برای مراکز تعمیرات اساسی است
وقتی از پاسخ‌دهندگان خواستیم اولویت‌های دیجیتالی سازمان‌شان را طی سه تا پنج سال آینده مشخص کنند، ۵۶ درصد از آنها تعمیر و نگهداری پیش‌بینی‌کننده ( شناسایی و برنامه‌ریزی برای مسائل تعمیر و نگهداری غیر معمول) را به عنوان یکی از این اولویت‌ها نامیدند.
با توجه به اینکه حداکثر ۶۰ درصد از زمان تکنسین ها صرف کارهای برنامه ریزی نشده (اغلب برای مشکلاتی که تنها در طول رفع مشکلات دیگر کشف می شوند) می شود، منطقی است که پاسخ دهندگان مشتاق استفاده از توانایی دیجیتال برای پیش بینی باشند.
تعمیر و نگهداری پیش بینی شده به طور مداوم به عنوان یک اولویت دیجیتال توسط پاسخ دهندگان از مراکز تعمیرات اساسی خطوط هوایی، مراکز تعمیرات اساسی وابسته به خطوط هوایی و مراکز تعمیرات اساسی مستقل ذکر شده است.
اولویت‌های دیگر مراکز تعمیرات اساسی عبارتند از: قابلیت اطمینان،که احتمال عملکرد اجزای مورد نظر را نشان می‌دهد و تولید تسک جاب (کارت شغلی) توسط هوش مصنوعی، که شامل ایجاد خودکار دستورالعمل‌های تعمیر و نگهداری دقیق و توالی بهینه است.
تقریباً نیمی از پاسخ‌دهندگان می‌گویند که مراکز تعمیرات اساسی آن‌ها چندین آزمایش دیجیتال را انجام داده‌اند . برای مثال، آزمایش استفاده از تبلت‌ در تعمیر و نگهداری.
اما تنها ۶ درصد بر این باورند که سازمان آنها با ادغام دیجیتال و تجزیه و تحلیل در سازمان به ارتقای مهندسی، زنجیره تامین، تضمین کیفیت و سایر زمینه ها، دست یافته اند.
این روند منحصر به مراکز تعمیرات اساسی نیست . تحولات دیجیتال در هر صنعتی چالش برانگیز است. تحقیقات مک‌کینزی در واقع نشان می‌دهد که تنها ۱۶ درصد از تلاش‌ها برای تبدیل دیجیتال، سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا تغییرات را در دراز مدت حفظ کنند.
محدودیت‌ داده‌ها و مقاومت در برابر تغییر از جمله موانع عمده‌ای است که باید بر آن غلبه کرد
بیش از ۸۰ درصد از پاسخ دهندگان محدودیت داده را مهم ترین مانع برای پذیرش دیجیتال در سازمان خود می دانند. این احساس می تواند ناشی از اتکای مراکز تعمیرات اساسی به نگهداری سوابق فیزیکی باشد (تا حد زیادی به دلیل الزامات نظارتی که نیاز به سوابق کاغذی دارند) که می تواند مجموعه داده های تکه تکه ایجاد کند که انتقال آنها به پایگاه های داده دیجیتال دشوار است.
مقاومت سازمانی در برابر تغییر و فقدان استعدادهای دیجیتال بیش از ۷۰ درصد موانع برای استقرار موفقیت آمیز و مقیاس پذیری قابلیت های دیجیتال ذکر شده است.
پاسخ‌دهندگانی که سازمان‌هایشان دیجیتال را پذیرفته‌اند، می‌گویند که مزایا در سراسر زنجیره ارزش مشخص است. ۵۰ درصد از این پاسخ دهندگان می گویند که افزایش درآمد بیش از ۵ درصد و بهبود بیش از ۱۰ درصد در بهره وری مهندسی را تجربه کرده اند.
بیش از ۲۵ درصد از پاسخ دهندگان نشان می دهند که در نتیجه تلاش های دیجیتال، کاهش ۱۰ تا ۲۰ درصدی در هزینه های تعمیر و نگهداری را درک کرده اند.
پاسخ دهندگانی که سازمان هایشان با موفقیت دیجیتال و تجزیه و تحلیل را در مقیاس یکپارچه کرده اند، در درجه اول موفقیت خود را به سه عامل اعتبار می دهند:
اتخاذ یک رویکرد کاربر محور (در برخی موارد با ایجاد راه حل های دیجیتالی مشترک با کاربران نهایی مانند تکنسین ها و مدیران)
تضمین حمایت قوی رهبری و تأیید ابتکار عمل
همراستایی نزدیک راه حل ها با اولویت های دیجیتالی گسترده تر سازمان
تنها تعداد محدودی از مراکز تعمیرات اساسی تاکنون راه‌حل‌های دیجیتال را ادغام کرده‌اند، اما مزایای آن‌هایی که دارند در این نتایج نظرسنجی مشهود است. این نظرسنجی همچنین یک اجماع واضح را نشان می دهد که پیشرفت های دیجیتال در دستیابی به سطوح جدیدی از عملکرد تجاری و عملیاتی در پنج سال آینده بسیار مهم خواهد بود. مراحل زیر می تواند به مراکز تعمیرات اساسی کمک کند تا مسیر یکپارچه سازی دیجیتال را شروع کنند:
همسو کردن رهبری ارشد بر روی یک آرمان دیجیتال متمرکز – با یک نقشه راه همراه که ارتباط نزدیکی با دستیابی به ارزش دارد
شناسایی یک رهبر فناوری برای جذب استعدادهایی که می توانند فناوری، کسب و کار و عملیات را در یک شرکت یکپارچه و بازسازی شده متحد کنند.
نهادینه کردن حاکمیت تحول، قرار دادن تیمی مسئول که می تواند اولویت ها را تقویت کند، ایجاد یک سرعت دقیق و مسئول نگه داشتن سازمان برای دستیابی به نتایج برنامه ریزی شده
منبع : مک‌کینزی